Paganizm ve Hıristiyanlık

Hıristiyanlığın aslında Yunan bir pagan dini olduğu günümüzde aralarında Hıristiyanlığı bırakmış sayısız rahip (Dan Barker gibi) ve eski Hıristiyan yazarlar tarafından dile getirilmektedir.(örnek olarak Tom Harpur, Timothy Freke, Arthur Weighall gibi)

Hıristiyanlık, aslında Yahudiliğin Hellenileştirilip (Hellenizm), Pagan/putperest dinine dönüştürülmüş halidir.

(Tahrif edilen) İncil'in içinde pek çok pagan öğesi bulunmaktadır.İsa'dan önce de ölen ve dirilen pagan Tanrıları vardı. Greko Romen etkisinde büyümüş Hıristiyanlık da bu Greko Romen pagan dinlerinin devamı niteliğindedir.(Greko Romen pagan inançları Hıristiyanlığı öyle etkilemiştir ki İncil bile İsa'nın konuştuğu dil olan Aramice ile değil, Grekçe yani Yunanca ile yazılmıştır)


İsa'nın "Tanrı oğlu" yahut "Tanrı'nın özünden Tanrı"...vs olması, İsa'nın kanıyla günahlardan arınma fikri(İbraniler 13:12, Rom 3:25-26..vs), İsa'nın ölüp dirilmesi ve şeytana karşı "zafer" kazanması ve daha pek çok öğe, Hellenistik dönemde oluşmuş Greko Romen Pagan dinlerinin ayrıca bunlara bağlı mistik gizem kültlerinin etkileri sonucudur.

Hıristiyanlığı direkt olarak etkileyen pagan Yunan tanrılarından biri Dionysos idi, Dionysos Greklerde "Şarap Tanrısı" idi.Bu gizem kültünün MÖ 300-200 yıllarında oluşup çok hızlı bir şekilde yayıldığı söylenmektedir.Dionysos Roma'da Bakkhus ile özdeşleştirilmişti.

Dionysos da 25 Aralıkta doğmuştur, geleneğe göre İsa'da 25 Aralıkta doğmuştur.

İncil'deki bölümlerin hepsi Grek pagan dinleri etkisinde Grekçe yazılmış metinlerdir.Ama bütün incillerin arasından Grek pagan etkilerinin, gizem kültleri etkilerinin en çok görüldüğü İncil "Yuhanna İncili"dir.Pavlus'un mektupları da aynı şekilde Grek pagan inançlarından büyük oranda etkilenmiştir.Bu incili paganlıktan dönmüş kişilerin yazdığı sanılmaktadır(olasılıkla Efesliler).

Yuhanna incilinde paganizmden kaynaklanan pek çok "mistik" ve "gizem" anlatımları bulunmaktadır.

Örneğin İncil'deki şu gizemli ve mistik anlatım:

''Yu 6:53 İsa onlara şöyle dedi: "Size doğrusunu söyleyeyim, İnsanoğlu'nun bedenini yiyip kanını içmedikçe, sizde yaşam olmaz."

Yu 6:54 Bedenimi yiyenin, kanımı içenin sonsuz yaşamı vardır ve ben onu son günde dirilteceğim.

Yu 6:55 Çünkü bedenim gerçek yiyecek, kanım gerçek içecektir.

Yu 6:56 Bedenimi yiyip kanımı içen bende yaşar, ben de onda.
(benzeri anlatımlar Pavlus'un mektuplarında da bulunur)

Bu oldukça "tuhaf" sayılabilecek ayetlerin yahudi kaynaklı olmadığı bilim adamlarınca belirtilmiştir.

Greklerin pagan Dionysos ve Attis kültüdür.Bu ayin bir pagan ayiniydi, Dionysosçular da sembolik olarak (hatta bazen bir hayvanı kurban ederek onun etini sembolleştirip) Dionysos'un etini yiyip kanını içiyorlardı.Bu sembolik ayin ile Dinysos'un ruhuyla birleştiklerine, ölümsüz olduklarına, arınıp yeniden doğduklarına..vs inanıyorlardı.(Prof.Barry Powell'in belirttiği gibi bugün kiliselerin hepsinde gizem kültlerine ait bu eski pagan ayini yapılmaktadır;özellikle Katolik ve Ortodoks kiliselerinde ekmek bölünür, İsa'nın eti ya da bedeni denilerek yenir. Kırmızı şarabın, gerçekten İsa'nın kanına dönüştüğüne inanılır (İsa'nın kanı" diyerek içilir.)

Yuhanna incilinin yazarı (yahut yazarları) da Paganların bu ayinini, İsa'ya uyarlamışlardır.

Ayrıca sadece Yuhanna incilinde bulunan (çünkü Yuhanna incili Pavlus'un mektuplarıyla beraber Paganizmden en fazla etkilenmiş yazıdır) ilginç başka bir hikaye daha vardır:

Yu 2:7 İsa hizmet edenlere, "Küpleri suyla doldurun" dedi. Küpleri ağızlarına kadar doldurdular.

Yu 2:8 Sonra hizmet edenlere, "Şimdi bundan alın, şölen başkanına götürün" dedi. Onlar da götürdüler.

Yu 2:9-10 Şölen başkanı, şaraba dönüşmüş suyu tattı.

"Suyu şaraba dönüştürme".İlginç bir mucizedir.

Bu ayetin kökeni de şarap Tanrısı Dionysos'tan gelmektedir. Dionysos da aynı İsa gibi suyu şaraba dönüştürmüştü...Ve bu mucize Dionysos inanlılarınca sürekli dile getiriliyordu.Yuhanna incili yazarları bu mucizeyi kendi tanrıları olan İsa'ya uyarladılar.

İsa'nın üçüncü gün ölümden dirilmesi anlatımında da, bu fikrin kaynağı pagan Dionysos kültüdür. Dionysos'un dirilmesi ile ilgili farklı anlatımlar vardır;çoğunda Dionysos ölür gömülür ve sonra ölümden dirilir.Hatta Dionysos'un ölümden dirilmesi bu pagan dininin taraftarlarınca her yıl kutlanıyordu. İncil yazarları da bu "ölüp dirilme" hikayesini Dionysos'tan alıp İsa'ya uyarladılar.

Ayrıca Grek pagan dinlerinde Mö400 yılından itibaren “pharmakos” kavramı önem kazandı.Phamakos "günah keçisi" anlamına gelir. Dionysos'da kutsal "pharmakos" idi.Yani aynı İsa gibi kaderinde acı çekmek ve "insanların iyiliği için" insanların menfaati için ölmek vardı, ölmesi gerekiyordu.İnsanların günahlarını kanıyla affettiriyordu.

İncilin yazarları da aynı teolojiyi İsa'ya uyarladılar, böylece İsa'nın da ölmesi günahları bağışlatmak için kurban olması gerekiyordu.Yani pagan dininden alıp Hıristiyanlığa koydular.(ilk önce Pavlus bu pagan fikrini Hıristiyanlığa geçirdi)

Hıristiyanlığın ikinci kaynağı ise Mitracılık idi.Bu da Dionysos kültü gibi bir gizem kültü idi, pek çok bilim adamı ve yazar Mitraizmin Hıristiyanlığı doğrudan etkilediğini söylemektedir.

Bazı hikayelerde bazı ayrıntı farklılıkları olsa da Roma Mitrasının da Hristiyan İsası ile benzeşen pek çok yönü vardır. Mitracılığın Roma versiyonunda (İran değil sadece Roma Mitra versiyonlarında Mitra ölür ve dirilir) Mitra ölüp dirilmiştir, kendini insanlık uğruna "feda" etmiştir.Dirilişi pagan taraftarları tarafından kutlanmıştır.

Ayrıca genel olarak pagan dini inanırlarının önderlerinin giyim tarzları da bugünkü Katolik ve Ortodokslarınkine benziyordu, çok şaşaalıydı.Tapınaklarının süslemeleri de bugünkü Katolik ve Ortodokslarınki gibi çok süslü ve görkemli idi.Haç ve "balık" sembollerinin zaten pagan kökenli oldukları biliniyor.

Çeşitli Hıristiyan sanatları resimleri de direkt Mitracılık ve Dionysos sanatlarından ayrıca çeşitli pagan Yunan dini sanatlarından gelir.