Veli dayı, bu günün işini yarına bırakan, tembel, ihmalkar birisiymiş. Her yıl hazırlık yapmadan kışa yakalanır ve zor günler yaşarmış. O yıl Veli dayı kışa yine hazırlıksız yakalanmış. Üstüne üstlük yavuz hırsız misali kışı yanına çağırmış.
- Geleceğini bana neden haber vermiyorsun? Sen haber vermediğin için hazırlığımı yapamıyorum, demiş.
Kış ona gelecek yıl haber vereceğini söylemiş ve gitmiş. Aradan bir yıl geçmiş. Veli Dayı bir sabah uyandığında her tarafın karla kaplı olduğunu görmüş. Yine kızmış kışa. Kışın yanına gitmiş.
- Hani haber verecektin? Beni yine kandırdın! demiş.
Kış sakince cevap vermiş:
- Aaa haber verdim ya! Ben hiç ama hiç haber vermeden gelmem demiş. Önce yağmur oldum yağdım. Sonra rüzgâr olup –vuuu vuuu- estim. Ağaçların yapraklarını uçuşturdum durdum. Sonra dağların yükseklerine kar olarak düştüm. Ve şimdide işte buradayım sevgili Veli dayı demiş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Teşekkürler